Jan van ‘t Noordende

Toen ik je laatst vertelde dat ik aan je moest denken in een tweedehands winkel, antwoorde je scherp; 

Mooi is dat, bij al die oude meuk. 

De herinnering zat hem in een AV'40 trainingsjasje. Inderdaad oud en veel te klein anders had ik hem voor je gekocht. Het was bij AV'40 waar ik je ooit heb leren kennen. De trainer op eigen wijze met mooie tips om nog beter te presteren. Het was nooit moeilijk om naar je te luisteren omdat je uitleg zo leuk en uniek was. Maar je was ook de grappige Jan achter de bar met eindeloos veel geduld als we als kind met 1 gulden zoveel mogelijk verschillende snoepjes wilde hebben.

Vele jaren later kwam ik weer op jullie pad, dit keer om voor jullie te zorgen. Maar je deed tot het laatste moment alles zelf. Je had geen hulp nodig maar ik kon je gelukkig ook blij maken met een moorkop.

Je zei vaak het woord "grandioos" en zo keek je ook met trots terug op je leven.

Lieve Jan, je was voor velen een voorbeeld en wat was je sterk. Het was een kadootje om je weer te treffen, te spreken, herinneringen op te halen en je dikke knuffel te mogen geven.

Voor altijd in mijn gedachten als een bijzonder mooi mens.

Niemand kan jou vervangen maar ik beloof dat ik je lieve vrouw zal ondersteunen waar nodig.

Veel kracht en liefde voor Len, de kinderen en (achter)kleinkinderen met dit grote verlies.

Rust zacht lieve Jan,

Liefs Joan 

Jij was een OOM uit duizenden.

Helaas is de tijd gekomen dat het alleen nog herinneringen zijn.

Wat hebben wij genoten van verjaardagen feestjes etc want ja zonder ome Jan en tante Len was het niet compleet.

Wij zijn je dankbaar dat we je nog zo lang bij ons mochten hebben.

MAAR in onze harten zal jij verder leven.

Lieve Len en alle andere familieladen, van harte gecondoleerd met het overlijden van Jan. 

Op deze plaats willen we graag een paar goede herinneringen achterlaten. We kennen Jan als een goed gehumeurde persoon, altijd bereid om je te helpen. Veel goede herinneringen hebben we aan de vele wandelingen die we met Jan en Len hebben kunnen maken. In het bijzonder de Coast to coast wandeling in 1994. Daarna hebben we met z'n vieren nog veel leuke wandelingen kunnen maken. Tot vorig jaar augustus hebben we naast elkaar gewoond aan de Voorhaven. Dat waren goede jaren, want we waren indien nodig er voor elkaar. Al zijn we verder uit elkaar gaan wonen en we wisten dat in contact blijven moeilijker zou worden, waren jullie regelmatig in onze gedachten. Wij zullen Jan missen. Onze gebeden en sterkte wensen gaan naar jullie uit. Hartelijke groeten, Arianne en Gerard

"Alles goed Jan?"........ "Nee, 2 fout helaas!"..... Altijd grapjes en humor met Jan op AV'40. Jarenlang heb ik genoten van Jan en uiteraard ook Len.

Altijd gedreven voor zijn cluppie. Bardiensten, onderhoud, trimlopen, training geven.....noem maar op, Jan heeft het allemaal gedaan.

Op de mooie zomerse dagen was hij altijd te vinden langs de baan in zijn korte broekje en ontblote bovenlichaam. Lekker al het onkruid weghalen. En wat te denken van de looptrainingen in het Hertenkamp, samen met Hans de Bruijn! Nooit saai. Jan was een man waar je altijd naar luisterde op de training, want Jan bracht alle serieuze zaken ook met humor! 

Vaak was ik ruim voor het training geven al aanwezig en zaten we lekker aan de bar te kletsen over van alles en nog wat. De laatste jaren bij AV'40 ook vooral over zijn passie voor wandelen met Len. Wat een kilometers zijn daar gemaakt zeg en op hele mooie plekken, als ik de verhalen terug haal.

Een man om nooit te vergeten. Voor altijd in mijn hart!

Helaas kan ik er niet bij zijn ,tijdens de dienst, want ik ben op schoolkamp. Maar ik sta er zeker even bij stil die dag.

Ik wens Len en de rest van de familie heel veel sterkte met dit verlies.

Veel liefs,

Richard en Fay Veldhuis ♥️

Beste Len en familie. 

Wij hebben Jan gekend van AV '40.

Hij was altijd heel vrolijk en vriendelijk tegen iedereen. Hij was ook heel grappig en gevat. Vroeg je aan hem, alles goed? Zei hij, nee ,twee fout.

Jaren heeft hij zich met Len ingezet voor AV '40, zoals bardiensten draaien en ook bij de trimlopen was hij van de partij.

Wij wensen jullie heel veel sterkte.

Jaap en Hannie Branderhorst 

Het ontroerde ons om het overlijdensbericht van Jan te lezen.
Onze gedachten gaan terug naar al die jaren dat Jan (en Len) zeer actief waren bij AV'40: o.a. talloze malen de prestatielopen georganiseerd, waar we altijd aan meededen.
Mooie herinneringen aan een fijne man.

Dag Jan.

Voor de familie Van 't Noordende,

Iedere keer als ik van Allround naar huis ging en Jan zat aan de 'stamtafel' van Allround, zei ik: "Ik kijk niet meer achterom hoor!"

Maar na enkele stappen deed ik dat toch. En steeds zag ik aan de brede grijns  op het gezicht van Jan dat hij dat omkijken waardeerde. Nu kijk ik weer achterom. Naar de herinneringen aan de humoristische, soms melige, opmerkingen die  wij over en weer maakten, sommige sporters vonden dat Jan vanwege die opmerkingen op mij leek. Andere sporters dachten dat ik vanwege die  opmerkingen op Jan leek. Ik ga deze wederzijdse opmerkingen missen!

Harm ter Veen (lidnummer: 5 6 7, gemiddeld 6)

Hoi Jan, ik besef nu pas waarom ik zo goed met je kon opschieten. Beide in Rotterdam geboren. Al ben je een tijd bij AV40 niet meer aanwezig, ik ben je nooit vergeten. En ik zal je ook nooit vergeten. Men zegt wel dat je pas echt overleden bent als niemand meer aan je denkt. Dat zal dus zeker niet gebeuren. Ik bewonder je opgewekheid, grappen en grollen die ik samen met je deelde bij het drinken na de training van een kopje thee en soms een biertje. Het is een groot verlies, zeker voor Len en al zijn naasten. Het gedicht van Toon Hermans heeft mij ontroerd, ja het leven met gevierd worden, maar we moeten wel een goed mens missen......

Rust zacht Jan,

Hans Kroon

Jan we hebben leuke tijden mee gemaakt bij AV'40 . En die herinneringen zullen altijd in mijn herinnering blijven. Een trainingsmaatje  een maatje bij de trainingen van de jeugd. Het kwam wel even binnen.

Hans en Anita de Bruin

De begroeting was altijd: Met jou gaat het goed en met mij?

Fijne man, trainer en een goed mens

Je onnavolgbare woordgrapjes. En altijd enthousiast over iets wat je (met Len) had gedaan of ging doen. Jarenlang 1 van de drijvende krachten van krachten van AV'40.

Een geweldige vent is er niet meer.

Voor de trainging bij Av40 in mijn jeugd. En later de praatjes in Den Hoorn. Ik ga het zeker missen.

Len en de kinderen en klein kinderen heel veel sterkte met dit grote verlies.

Lieve Jan, laatste jaren kwam je nog geregeld langs lopen met Len langs mijn bouwkeet in Den Hoorn. Keertje kopje koffie bij kletsen, herineringen ophalen van vroeger bij AV'40.

Want Jan, daar hebben we wat uren versleten met wissels traien. Jij was voor ons DE estafette trainer. Het is niet voor niets dat clubrecords 4x40m: (24.8sec) uit 1988!! destijds NL-record op gravel, 4x60m (34.3sec) en 4x80m (41.5sec) nog steeds staan! En dat durf ik namens mijn mede atleten Bart / Supardi / Patrick / Mathijs en Diederik wel te zeggen!!

Daarnaast de kantine baas puur sang. Man man wat een energie samen met Len. Onze discussie over de lampen (bollen) in de kantine zal ik ook nooit vergeten ;-).

Ik ben je dankbaar voor de trainingen, zowel estafette maar ook in hertenkamp op zaterdag en het meegaan naar de pupillenwedstrijden.

Rust zacht en AV'40 is je zeer zeer dankbaar, en wij ook....

Jan, 

Het was januari 1981 toen ik lid werd van AV40. Je stelde je voor als de trainer en vroeg me wat ik wilde bereiken. Vol bravoure zei ik “de marathon lijkt me wel wat”. De manier waarop je keek ben ik nooit vergeten….

Ik leerde heel veel van je en maakte ook redelijk snel vorderingen. Op een gegeven moment werd er een marathonploeg samengesteld. Op jouw voorspraak mocht ik meetrainen maar dat betekende niet dat ik al mocht starten….

We liepen steeds langere duurlopen en je liep of fietste zelf mee. Je voorzag iedereen van nuttige tips en je praatte de lopers en mij door de pijngrens heen. Na je overleg met Hans kwam het verlossende woord voor mij, ik mocht eindelijk starten bij de marathon van Amsterdam.

Zeven ronden rond de Sloterplas en elke ronde liep je een klein stukje mee om te peilen hoe het ging. Bij de laatste ronde was bij mij het licht bijna uit maar je bleef bij me en ging met me mee. Dat gaf me zoveel energie dat je me zelfs moest afremmen. Maar ik kwam over de finish en ik was hevig geëmotioneerd. Je bood me heel lief een appeltje aan maar ik kon mijn kaken niet meer bewegen en kon er geen hap meer in zetten.

Beste Jan, ik heb veel aan je gehad, niet alleen als trainer maar ook als mens. Nu ben je begonnen aan de eeuwige marathon. Dank je wel voor alles, ik zal voor altijd je supporter zijn. Iedere keer als ik het vaantje zie, zal ik even aan je denken, ook aan dat appeltje….

Len, Manon en Richard, heel veel sterkte en kracht om dit verlies te kunnen dragen. 

tON Dam

Jan, heel regelmatig kwamen jij en Len koffie drinken, lunchen of dineren bij ‘t Walletje. Voor ons beiden was dat altijd een fijn moment. Even bijkletsen en dan gingen jullie weer aan de wandel! Wij zullen jou missen. Yoni en Eline.

Ik moest  vorige week nog aan Jan denken. Al zo lang niet meer gezien maar toch komen die onwijze, leuke en gave herinneringen een paar keer paar jaar terug omhoog. Wat een mooie, grappige man was hij.

Bij AV40 was hij al vanaf dag 1 een van mijn favoriete trainers. Altijd serieus met een grapje. Vele atletiek wedstrijden is hij mee geweest. De leukste was voor mij toch wel de wedstrijd in Vlissingen. Maar ook de zaterdag ochtend trainingen waren zo leuk dat ik altijd met plezier naar de training en wedstrijden ging. Hij was er altijd voor elk lid.

Ook de momenten achter de bar samen met mij ouders. (Francis en Mart) lekker muziekje op en dan mee dansen en lekker meezingen. T was altijd feest met hem in de buurt

Lieve Len, Richard, Manon kleinkinderen en achterkleinkinderen heel veel strekte met dit grote verlies.

Voor altijd een plekje in mij hart.

Liefs Kathy Stolk

Eind jaren 90 kwam ik naar Delft en werd ik lid van AV'40. Een van de eerste mensen waar ik kennis mee maakte was Jan. Dat was direct een warm welkom. Met veel plezier kijk ik terug op de gesprekken vol humor en woordgrappen. Dankjewel Jan voor je tomeloze inzet voor AV'40.

Lieve Len, Richard, Manon en familie, veel sterkte met dit verlies.

zo'n 12 jaar sport ik bij Allround en al die tijd kwam ik met regelmaat Jan en Len tegen. eerst in de cardiozaal, later Jan zittend aan de stamtafel bij de bar en Len dan weer hier en dan weer daar op weg naar een sportles. Jan maakte altijd grapjes tijdens het sporten en toen dat niet meer ging deed hij dat aan de stamtafel.

bijna altijd was hij vrolijk en Jan bleef tot het laatst komen. even onder de mensen zijn, daar had Jan behoefte aan. en veel sporters kende ook Jan.

ik wens Len en de verdere familie sterkte in deze tijd en een mooie uitvaart.

“Met jou is alles goed en met mij?”
“Als je die kogel wegstoot, moet je hem nog even een tikje geven met die twee vingers!” (p.r. was in mijn herinnering direct een meter verder.)

Altijd in voor een geintje, maar ondertussen de jeugd ook goed training geven. Beide zaken herinner ik me van Jan als de dag van gisteren, hoewel alweer een jaar of 35 geleden ondertussen. Prachtige herinneringen dus waar ik Jan nog altijd dankbaar voor ben.

Ik wens de nabestaanden heel veel sterkte met dit verlies. 

Beste Jan,

Samen met Ton Dam ben ik in 1981 bij AV40 gekomen en dus 2 keer per week op de club de trainingen gevolgd.

Voor alle trainingen was Hans samen met jou verantwoordelijk en man, man wat kon ik gezond jaloers zijn. Tijdens de trainingen was jij altijd door het hele ‘veld’ te vinden, je liep mee met hele snelle atleten maar liet je ook gerust afzakken om eenieder die niet zo snel was tot steun te zijn en dan gerust weer terug naar de snelle atleten.

Als ik je dan voorbij zag ‘zweven’ was ik toch wel gezond jaloers; ‘hoe kan het dat iemand die 20 jaar ouder is zo soepel over het asfalt zweeft’ 😊 want het leek jou absoluut geen kracht te kosten.

Maar dan was jij er en gaf werkelijk iedereen, snel of niet, het gevoel dat je een topprestatie aan het leveren was. Hierdoor heb je vele mensen het plezier in het hardlopen meegegeven en dat betekent voor mij dat ik ook nu nog steeds met veel plezier hardloop.

Ik ken je voor wat betreft de atletiek niet anders dan als wegatleet maar beschouw je ondanks alles als echte ‘allrounder’ want je deed alles voor AV40, trainingen, wedstrijden, bardiensten, hand en spandiensten rondom het terrein maar bovenal, je aanwezigheid en aandacht vooraf, tijdens en na de trainingen voor eenieder. Dit alles met een altijd vrolijke uitstraling en humor.

Jan, diep respect voor alles wat je voor velen in het verleden, maar dus ook nu nog steeds, betekend.

Ik wens Len en je hele gezin heel veel sterkte toe en weet zeker dat zij zich gesteund voelen door de gedachten aan een mooi mens.

Lieve groet,

De trainingen in het Hertenkamp van Jan zal ik nooit vergeten. Wat vond ik dat altijd leuk en wat keek ik daar naar uit. Met een groep jongens en meisjes hoogje op, hoogje af lopen met als standaard opmerking van Jan aan het begin van de training: “Wie er niet is, steekt zijn vinger op”. Als je vervolgens je armen warm moest draaien dan zei hij na een tijdje “en nu de andere kant op anders valt het schroefje eruit”. Altijd maakte je grapjes en altijd was je vrolijk.

Ook op de baan had je vele nuttige tips: “Als je steek in je zij hebt, moet je een paar keer diep door je neus inademen en door je mond uit tijdens het hardlopen dan gaat het vanzelf weg”. Deze tip werkt erg goed en gebruik ik nog steeds.

Ook was je vaak achter de bar te vinden samen met Len en maakte je met iedereen een praatje. Hele mooie herinneringen allemaal, bedankt Jan! Je was een super vrijwilliger voor AV40 en een trainer en mooi mens die ik nooit zal vergeten.

Ik wens Len en de andere nabestaanden veel sterkte en kracht toe met dit grote verlies.

Prima trainer, altijd een grapje, belangstellend: zomaar wat dingen die Jan typeerden. Maar we zullen ook nooit vergeten dat hij bij onze soms langdurig geblesseerde zoon Bart trouw op bezoek kwam. Zoveel goede herinneringen aan een mooi mens!

We wensen Len en verdere familie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.

Lieve groet van Ger en Lidy

7 jaar was ik toen ik bij AV40 kwam trainen op de oude sintelbaan. Daar was Jan het vertrouwde gezicht. Bij trainingen in het Hertenkamp, tijdens de trimlopen op zondag, in de kantine op en rond de baan. Als kind dacht ik bijna dat Jan bij AV40 woonde. Ik herinner me Jan als altijd vrolijk en ik werd altijd blij als ik hem zag.

Jan had oog voor iedereen op sociaal en op sportief gebied. Hij wist scherp technische verbetertips te geven. Met hardlopen, maar zeker ook met de technische onderdelen, zoals voor mij met hoogspringen en speerwerpen. Als er, toen we ouder waren, een keer geen trainer was, dan kwam Jan even langs om een paar tips te geven waar we de training weer mee verder konden.

Er staan al veel herkenbare herinneringen beschreven; mooi om te lezen. Ik heb nog deze: In de oude kantine van AV40 zaten wij na de training vaak een ijsje te eten aan de bar. Jan maakte dan de grap dat hij een trap afliep naar de kelder. Hij verdween dan stap voor stap steeds lager, totdat hij verdween achter de bar. Of dat hij met zijn voet hard tegen de klapdeur schopte en net alsof deed dat hij zijn hoofd had gestoten. Als klein meisje en later toen ik ouder was bleef ik dat ongelofelijk grappig vinden.

Beste familie, sterkte met dit grote verlies.

Jan was atletiek in hart en nieren. Het leek wel of hij op de baan woonde. Hij was er altijd en deed alles wat er nodig was, natuurlijk van harte gesteund door Len .Hij was altijd vrolijk en altijd bezig, voor en tijdens wedstrijden, maar vooral erna met het materiaal opruimen. Hij was vaak startcommissaris en heeft heel wat atleten geholpen met hun startblokken. Hij had overzicht voor de werkzaamheden die nodig waren. Hij was ook een voortreffelijk trainer en kon zijn pupillen uitstekend motiveren. Zijn dinsdagavondtrainingen met Hans de Bruin waren een hele happening. Hele hordes kinderen kwamen er op af. Ik had het voordeel ook daarvan deel uit te mogen maken. Ook het bezoek en de deelname van en aan wedstrijden waren geweldig. Op de estafettes werd fanatiek getraind en daarom werden er ook veel medailles gehaald. Jan was ook een goede vriend van mijn vader en moeder. Dus ik kwam hem ook op verjaardagen tegen. We hebben heel wat afgelachen en hij nam je altijd in de maling met zijn humoristische en scherpe opmerkingen. Zelf was hij ook een enthousiast loper. Ik vergeet nooit de keer dat hij samen met Hans met be-ijsde haren passeerde. Kortom tal van leuke herinneringen aan een fantastische man. Hij zal een grote leegte achterlaten. Alle nabestaanden, maar vooral Len heel veel sterkte toegewenst. Helaas kon ik vanwege vakantie niet bij de uitvaart aanwezig zijn. En vernam ik ook later van zijn overlijden, vandaar dit verlate bericht.

Jan, ik wil ten eerste jou bedanken dat ik je heb gekend en met je heb mogen samenwerken.

Twee aparte invalshoeken. De eerste als ouder die op AV’40 kwam met zijn kinderen Ten tweede als bestuurslid waarbij ik met jou veel heb samengewerkt, naar jou en Len geluisterd heb wat jullie nodig hadden en wat er verandert moest worden. 

Als ouder moest ik altijd lachen om je woordgrapjes maar ook die man met die eigenzinnige korte broek aan. Dat was in mijn ogen jouw handelsmerk.

Ik blijf jou herinneren als een vrolijke, beetje gekke man met enorm veel liefde voor mensen en daar alles voor wilde doen. Waarbij AV’40 het middelpunt was.

Ik las je overlijdensbericht tijdens mijn vakantie dus kwam dit bericht laat bij mij aan.

ik wens dan ook Len en de kinderen heel veel sterkte in de komende tijd.

Hanneke en Ted van de Akket