Jannie van Brussel
Waar mensen mensen zijn
Die elkaar verstaan
Waar liefde liefde is
Daarheen wil ik gaan
Waar het eeuwige vrede is
Waar de zon schijnt
Waar een nieuwe wereld is
Die niet meer verdwijnt
Die elkaar verstaan
Waar liefde liefde is
Daarheen wil ik gaan
Waar het eeuwige vrede is
Waar de zon schijnt
Waar een nieuwe wereld is
Die niet meer verdwijnt
Uitvaartinformatie
Er is gelegenheid afscheid van Jannie te nemen in de aula van crematorium Iepenhof, Hoflaan 18 te Delft, op zaterdag 29 juni van 11.30 tot 11.50 uur.
Aansluitend vindt, voorafgaand aan de crematie, het samenzijn plaats in bovengenoemde aula.
Na afloop komen wij informeel bij elkaar in de koffiekamer van het crematorium.
Indien u niet in de gelegenheid bent aanwezig te zijn, is er een mogelijk het samenzijn via een livestream te volgen. Indien gewenst kunt u zich per email aanmelden bij info@schoonheidssalonastria.nl
De familie wil de medewerkers van De Burcht, 5e etage, hartelijk danken voor de liefdevolle zorg aan Jannie.
Vul uw e-mailadres in en wij sturen u een herinnering.
Later een bericht plaatsen?
Mail mij een herinnering
Mail mij een herinnering
Heel veel sterkte voor al diegene die Janny gekend hebben
In mijn herinnering,een mooie dame
Die wist wat ze wilde,met haar leuke
teckeltje waar ze zo gek op was
Ik zal haar nooit vergeten
Rita
Jannie was mijn collega in de periode 1987-1989. Als hoofd praktijkopleider van het SFG had Jannie een stevige baan. Ik was nog jong, net afgestudeerd als verpleegkundige maar werd opgemerkt door Jannie en kreeg een baan als praktijkopleider. Ik heb heel veel van haar geleerd. Niet alleen begeleidingsvaardigheden maar ook levenslessen. Jannie had veel meegemaakt als non in een congregatie, het leven in een religieuze gemeenschap met alles wat daarbij komt kijken. We kregen een goede band. Maar onze wegen liepen uiteen, ik kreeg elders een baan als docent.
In 2019 begon ik als geestelijk verzorger in De Burcht. Wat een verrassing dat ik Jannie weer tegenkwam. Hoewel haar mentale vermogens afnamen was daar direct herkenning, later ook zonder woorden. Als Jannie me zag dan gingen haar ogen wijder open en reageerde ze met een lach. Ook toen het moeilijker werd om zich te kunnen uiten en ze soms wat onrustig werd, bracht die herkenning, dat vertrouwde, weer rust.
Wat ben ik blij dat ik Jannie mocht kennen in mijn leven en van haar heb mogen leren. Ook dat ik in haar meest kwetsbare periode met haar mee op mocht lopen. Lieve Jannie, mijn gebed is dat je de Liefde en de Vrede, waar je naar verlangde, nu ten volle mag ervaren. Rust zacht, Marianne.
Het was 1 maart 2020 ontmoete ik Jannie en Jannie was in februari 2020 komen wonen in De Burcht. Alles nog spannend en wennen waar ze haar laatste jaren zou doorbrengen. Maar uiteindelijk vond Jannie haar plekje en zorgde ervoor dat haar medebewoners goede verzorging kregen. Jannie was zorgzaam en oplettend en voelde zich behoren tot het zorgteam. Jannie deed aan alles mee van knutselen tot spelletjes en zelfs het volgen van de artsen visite. Het kantoor werd ook Jannie de kantoor, op drukke momenten kwam Jannie lekker rustig eten op kantoor. Het kantoor was vertrouwd en rust. Maar ook het ontdekken van de snoeppot had Jannie door. Jannie hield van alles wat zoet was, maar vooral hield Janny van chocolade. Chocolade maakte Jannie blij en die blijheid zag je in haar ogen en als de oogjes ondeugend klein werden dan wist je dat het niet bij 1 chocolaatje bleeft.
Jannie de ziektebeeld nam toe en door dat Jannie elke dag dichtbij mij stond kon ik bij deze bijzondere vrouw de verandering in de jaren van dichtbij volgen. Jannie en ik hadden een bijzondere band, collega's riepen mij als Jannie er even geen zin in had. Dit kon Jannie haar eigenwijsheid zijn maar ook nam de ziekte steeds meer haar vorm. Spraak, begrip en communicatie werden minder maar de ogen bleven altijd spreken.
We hebben leuke, verdrietige en gezellige tijdens beleefd en ondanks verslechtering en niet meer kunnen lopen maakten we steeds het beste ervan. En zelfs in de laatste week was de herkenning er nog en zoals ze zeggen de ogen spreken boekdelen en dat is zeker waar.
Ik kan alleen maar zeggen, lieve Jannie wat gaan we jouw missen maar vergeten doen we je niet. Jannie van Brussel plantsoen zal altijd blijven bestaan. Bij het plukken van een appel zal je herinnerd worden.
Veel liefs Bianca